بیانیه دومین کنفرانس ملّی سنجش و ارزشیابی علم

بیانیه دومین کنفرانس ملی سنجش و ارزشیابی علم دانشگاه اصفهان با عنوان «ارزشیابی کیفیت نظام های سنجش علم، فناوری و صنعت» با پایان این همایش از سوی دبیرخانه دائمی سنجش و ارزیابی علم منتشر شد.

به گزارش لیزنا، دانشگاه اصفهان دومین کنفرانس ملی سنجش و ارزشیابی علم را با عنوان «ارزشیابی کیفیت نظام های سنجش علم، فناوری و صنعت» در روزهای ۶و ۷ بهمن ماه برگزار کرد.

این همایش توسط معاونت پژوهشی و گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشگاه اصفهان برگزار شد.

بیانیه پایانی دومین کنفرانس ملّی سنجش و ارزشیابی علم دانشگاه اصفهان به این شرح است:

بسمه تعالی

بیانیه دومین کنفرانس ملّیسنجش و ارزشیابی علم دانشگاه اصفهان

۶- ۸ بهمن ۱۳۹۵

شرکت‌کنندگان در همایش از اهتمام دانشگاه اصفهان و گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی و تمامی همکاران در برگزاری شایسته این رخداد علمی سپاسگزاری می‌کنند.

۱.با این باور که پژوهش‌های دانشگاهی بخش مهمی از ساز و کار توسعه علمی کشور را تشکیل می‌دهد، شرکت‌کنندگان در همایش نگرانی عمیق خود را از نارسائی‌های موجود در حوزه‌های زیر در سطح دانشگاه‌ها اعلام می‌دارند:

–جدی تلقی نکردن استانداردهای سوق دهنده به برونداد علمی در فرایند طولانی پژوهش (در سطح فردی، ساختاری و مدیریتی)؛

–نبود توافق جمعی در جامعه دانشگاهی درباره معیارها و نشانگرهای کمی و کیفی ارزیابی بروندادهای علمی در حوزه‌های مختلف،

–نبود فهم مشترک جامعه دانشگاهی درباره معانی شاخص‌های برآمده از کاربرد فرمول‌های ارزشیابی علم و پژوهش در کشور؛

–ظرفیت محدود (علمی و زمانی) اعضای هیئت علمی در هدایت پایان¬نامه¬های متعدد (از تعیین موضوع پژوهش تا تدوین گزارش نهایی)، و ظرفیت محدود برای مشارکت در هیئت تحریریه‌های مجلات و بی توجهی به کیفیت آنها؛ و

–سردرگمی و دلسردی از موارد بالا در دانشجویان، اعضای هیئت علمی و مدیران دانشگاه.

۲.شرکت‌کنندگان در همایش نگرانی خود را از سیاست‌ها و روش‌های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در حوزه‌های زیر که دستیابی به بروندادهای علمی را با مانع روبرو کرده است، اعلام می‌دارند:

–توجه بسیار اندک سیاستگذاران و برنامه‌ریزان آموزش عالی به نقطه نظرات و دیدگاه‌های انتقادی متخصصان و اندیشمندان در خصوص بروندادهای پژوهشی کشور؛

–توجه بیش از حد به رویکرد کمّی در نظام‌های سنجش و ارزشیابی پژوهش و کم توجهی به رویکردهای کیفی و ترکیبی؛

–توجه کم به نیازهای بومی و تقاضامحور در پژوهش‌های دانشگاهی؛

–تداوم نگاه کمّی در آئین‌نامه‌ها و قوانین علمی و پژوهشی (آئین‌نامه ارتقاء و…) و بی‌توجهی به پیامدها و تأثیر دستاوردهای پژوهشی در جامعه؛

— ورود توده‌وار دانشجو به نظام آموزش عالی و الزام همۀ آن‌ها به مشارکت در نشر علم (استخرج مقاله از پایان‌نامه‌ها و رساله‌های دانشجویی)؛ و

–جایگزین شدن پژوهش‌های کم اعتبار دانشجویان به عنوان بروندادهای پژوهشی اعضای هیئت علمی.

۳.شرکت‌کنندگان در همایش پیشنهادهای خود را برای رفع کاستی‌ها و آسیب‌‌های مذکور که در بندهای۱ و ۲ به آن‌ها اشاره شد، اعلام می‌دارند:

–ضمن تشکر از حضور فعالانۀ مرکز نظارت، ارزیابی و تضمین کیفیت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در دوّمین همایش ملی سنجش و ارزشیابی علم در دانشگاه اصفهان، شرکت‌کنندگان در همایش از مسئولان این مرکز انتظار دارند تا به طراحی و تدوین یک نظام جامع و یکپارچه ارزیابی سیاست‌ها، خط‌مشی‌ها، برنامه‌ها و فعالیت‌های ارزیابی پژوهشی مبادرت نمایند. در این راستا لازم است ارزیابی راهبردی سیاستگذاری‌ها و خط مشی‌های پژوهشی در سطح وزارت علوم در اولویت برنامه‌های این مرکز قرار بگیرد.

–لازم است در هر دانشگاه، واحدی متشکل از اعضای هیئت علمی صاحب‌نظر به منظور شفاف‌سازی تفکر علمی شکل بگیرد و برای ترویج این نوع اندیشه در جامعه دانشگاهی (دانشجویان، اعضای هیئت علمی و مدیران) برنامه‌های آموزشی طراحی و تدوین شود.

–در هر دانشگاه و نیز وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی لازم است کارگروه‌هایی متشکل از اعضای هیئت علمی صاحب صلاحیت ایجاد شود تا به طراحی و تدوین معیارهای کمّی و کیفی ارزشیابی علم و فناوری در آموزش عالی مبادرت نمایند. همچنین انتظار می‌رود این واحد به طور پیوسته معیارهای ارزیابی پژوهش را سازگار با موقعیت و بافت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه نظارت و ارزیابی کند و با شفاف‌سازی، زمینه پذیرش آن‌ها را در جامعه بگستراند.

–معانی واقعی شاخص‌های سنجش و ارزشیابی علم و فناوری، در بین جامعه دانشگاهی به صورت انتقادی بررسی و نقد شود. همچنین پیشنهاد می‌شود در سطح دانشگاه‌ها و وزارتین ایران کارگروه‌هایی برای بررسی این شاخص‌ها به وجود آید.

–امتیاز مقاله از کل نمره پایان¬نامه حذف شود و امتیاز این نوع مقاله در آئین‌نامه ارتقاء اعضای هیئت علمی کاهش یابد و به جای آن به پژوهش‌های خود اعضای هیئت علمی امتیاز داده شود.

–آموزش و پرورش نیروی انسانی متخصص و خلاق که رسالت اصلی دانشگاه است تحت الشعاع الزامات افزایش کمی بروندادهای علمی قرار نگیرد.

با آرزوی سرافرازی و تأثیرگذاری برای نظام آموزش عالی

 متن بیانیه

 متن نامه رئيس فرهنگستان علوم به آقای دکتر سهرابی